5 jaar geleden kon je hond in vrijwel ieder Rotterdams park nog ongegeneerd zijn boodschap doen. Tegenwoordig is ieder plukje Rotterdams groen zwaarbevochten. Met aankomende bouwprojecten zal dat alleen maar meer worden en discussies als die over behoud van het grasveld naast de Markthal maken duidelijk dat het Rotterdammers bezighoudt. Als voorvechters van binnenstedelijke verdichting dromen wij alvast over meer kwalitatieve buitenruimte. Een fenomeen dat is over komen waaien uit de Verenigde Staten is de parklet – in de volksmond ook vaak een terrasvlonder genoemd. Een parklet is de (al dan niet tijdelijke) verbouwing van parkeerplaatsen ten behoeve van kwalitatieve buitenruimte voor stadsbewoners. In Rotterdam is dit fenomeen al een paar jaar in opmars langs de Mauritsweg, de Meent en de Nieuwe Binnenweg, maar verder dan een paar terrassen van cafés is het helaas nog niet gekomen. Wij doen een aanzet voor nog betere toepassing van parklets in Rotterdam.
Door: Stijn van Pelt
Een parklet is officieel een verlengstuk van de publieke buitenruimte en ooit verzonnen in San Francisco om mensen meer van stedelijke dynamiek te laten genieten. Ongebruikte parkeervakken waren de eerste plekken die in aanmerking kwamen voor een tijdelijke metamorfose, waarschijnlijk omdat ze makkelijk om te bouwen waren. In plaats van ongebruikt te wachten op een auto, leek het inwoners van de stad prettiger om er een andere functie aan te geven waar meer mensen plezier van hebben. Wettelijk gezien niets mis mee: er werd gewoon betaald voor het parkeervak, alleen kreeg het een andere invulling. Zo konden de pioniers genieten van een plekje voor zichzelf.
In Rotterdam is de parklet vooral omarmd door de plaatselijke horeca. Tijdens zomermaanden mogen zij van de gemeente Rotterdam tegen betaling tijdelijk een aantal parkeervakken claimen om zo het terras te vergroten. Veel spannender dan een paar vlonders met wat tafels erop wordt het helaas niet. Dat er veel mogelijk is als je een paar handige ontwerpers en timmerlieden aan het werk zet, bewijzen ze al langer in het buitenland. Voor meer inspiratie op City Lounge-gebied zetten we een aantal voorbeelden krijgen op een rij waar wij warm van worden.
- De containerbank
Als havenstad zijn we gewend aan een berg containers in onze achtertuin. Dat je ze ook voor iets anders kan inzetten dan het verschepen van een lading Alibaba-goederen, bewijst dit voorbeeld uit de VS. De container schept afstand tussen stoep en straat terwijl de planten in de bak het geheel een aangename uitstraling geven. Met een bankje aan de stoepkant is deze parkeerplaats ineens veranderd in een chillplekje midden in de stad.
- Fietsenstalling en zitplek
De laatste onderzoeken wijzen uit dat Rotterdammers steeds vaker de fiets pakken. Tel daar de opkomst van deelfietsen en zelfs toeristen die de fiets uitproberen bij op en het is duidelijk dat er steeds meer fietsenrekken nodig zijn. Het voorbeeld hieronder laat zien dat met een beetje liefde voor het ontwerp de buitenruimte er ook van op zal knappen.
- Design zitjes met groen
Geef ontwerpers de vrije hand en je krijgt er verrassende ontspanningsplekken er voor terug. Dit voorbeeld komt uit Londen en werd ontworpen om de focus op de auto en brede weg te doorbreken. Over smaak valt te twisten, maar origineel is het zeker. En: de voetganger heeft er duidelijk wat aan. Het extra groen en de ruime extra zitplekken maken deze straat ineens veel leuker om te verblijven.
- De ‘terrasvlonder’
Gekkigheid natuurlijk, die naam. Dit voorbeeld is veel meer dan alleen een terrasvlonder. Door de hoogteverschillen en toevoeging van verschillende soorten groen heb je als terrasganger net iets meer je eigen plek. De planten zorgen voor een fijne overgang naar de autoweg en geven net wat extra beschutting. Dit vergt meer creativiteit en een iets dikkere portemonnee van de horecazaak dan de doorsnee terrasvlonder, maar het resultaat mag er wezen. Een beetje kwaliteitszaak wil dit hebben, toch?
- De ‘barklet’
Deze parklet lijkt veel op de terrasvlonder maar heeft als grote verschil dat het meer functioneert als buitenbar met zicht op straat. Deze parklet is bij uitstek geschikt voor autovrije straten om mensen te kijken die voorbij lopen. Daar waar de terrasvlonder vooral tafel, stoelen en een afscherming van de (auto)weg heeft zoekt dit soort parklet juist de interactie op. Een beetje balkonbar meets parklet vandaar de zelfverzonnen naam barklet. Erg geschikt mocht bijvoorbeeld de Witte de Withstraat ooit eens autovrij worden na 16.00u in de weekenden.
Wij dromen van meer variatie in de toepassing van parklets in Rotterdam en vooral ook van steeds hoger niveau. Deze week zijn de eerste terrasvlonders uit de stalling gehaald is ons ter ore gekomen, tijd om die te gaan bekijken.
Ook wat te vertellen?