Al hoestend kom je tot de conclusie dat de ’s Gravendijkwal geen fijne straat is. De vierbaansweg ligt als een blauwwalmende breuklijn tussen het eind van het centrum en het begin van West. Eroverheen rijden doet pijn aan je ogen, er in de buurt wonen doet zeer aan je luchtwegen. Ons plan: maak van de ’s Gravendijkwal een frisgroene Junglebak. Wanden vol planten zuiveren de lucht, dempen het verkeerslawaai en geven de straat een lekker fris aangezicht.

Tekst: Bonne de Roos en Derek van den Berg
Platen: Rodney Kastelan

In 2013 voerde de ’s Gravendijkwal (bijna) het lijstje aan van straten met de slechtste luchtkwaliteit. Reden voor het gemeentebestuur om een milieuzone in te stellen voor het centrum en vrachtverkeer te verbieden op het tunneltracé Statenweg-Henegouwerlaan-’s Gravendijkwal. Het verbod houdt stand, maar de milieuzone sneuvelt met de komst van het nieuwe bestuur wegens ineffectief. Onze longen en ogen hebben geen zin om te wachten op een nieuw plan, dus zijn we zelf aan het denken geslagen.

Speelplek voor Rotterdammertjes
In onze mooiste dromen verzinken we de weg in z’n geheel in de grond. Dan maken we van de ’s Gravendijkwal net zo’n mooi speelterrein voor Rotterdammertjes als het laatste eindje van de Statenweg richting de Gordelweg. Dat heeft echter behoorlijk wat voeten in de aarde. Daarom hebben wij een groen plannetje bedacht dat binnen een paar weken gerealiseerd kan worden voor een relatieve habbekrats.

De groene muren van de ‘s Gravendijkwal
Ons idee is om de ruwbetonnen wanden van de tunnelbak te bekleden met weelderige groene planten. En dan niet alleen de tunnels op de ’s Gravendijkwal, maar het liefst alle halfopen stukken in het tunneltracé van het Bentinckplein tot aan de Maastunnel.
Met een flink aantal bakken vol gezellige klimop, blauwe- en goudenregen, druivenranken of klimhortensia en een frame aan de wanden kom je al een eind. Alternatief is een verticale tuin aan te leggen waarbij de planten echt uit de muur groeien. In Mexico-Stad ligt al een Via Verde: een groene snelweg waarbij over een lengte van 27 kilometer iedere pilaar dichtbegroeid is. De planten groeien daar in zakjes met aarde en richten geen schade aan in het beton. En sproeien? Dat hebben de Mexicanen geautomatiseerd.

1. Meer frisse lucht

De groene longen van de ’s Gravendijkwal zullen de uitlaatgassen zuiveren. En dat is hard nodig, want de straat is een van meest vervuilende stukken van de stad. Met een groene muur kun je de hoeveelheid CO2 in de lucht met 56% verminderen. Onze groene vrienden aan de Wageningen Universiteit hebben eigenschappen van de ideale fijnstofplant op een rij gezet. Het liefst een plant die het hele jaar groen is, met veel bladoppervlak en bij voorkeur met harig gebladerte. Wij vertrouwen erop dat de biologieboys uitgebreid worden geconsulteerd voor het maken van de groene keus. Bewoners aan de ’s Gravendijkwal: adem vrij!

2.   Minder lawaai

Als een stadse klankkast versterken de betonnen wanden van de tunnelbak het lawaai van banden en uitlaten. Klimplanten leggen in no-time een verticale Amazone aan. De dikke deken van bladeren en stengels absorbeert het geluid goeddeels. Het resultaat? Naast een oase van groen is de ’s Gravendijkwal straks ook een oase van rust.

3. Het ziet er gewoon een stuk lekkerder uit

   

De ’s Gravendijkwal is in theorie een prachtige, brede laan met monumentale gevels aan beide kanten, afgezoomd met een dubbele rij lommerrijke platanen. Maar die grijsbetonnen snelweg er doorheen verstoort dit ideaalbeeld volledig. Bedek de wanden van de tunnel met frisgroene gordijnen van klimplanten en je waant je in een Rotterdams Jungleboek terwijl je van het Bentickplein richting de Maastunnel tuft.

Aanpakken
De gemeente Rotterdam heeft onlangs een vette zak geld van € 6,5 miljoen van het Rijk gekregen om de luchtverontreiniging aan te pakken. Een deel van het geld moet de Maastunnel minder druk maken, een andere deel naar een proef met walstroom om walmende cruiseschepen uit te schakelen. Allebei ‘retegoeie ideeën’ – maar er is vast wel wat geld over voor ons plan. Wij schatten namelijk in dat er slechts een pietluttige paar procentjes van dit bedrag benodigd is om het sprookje van de Junglebak uit te laten komen. Daarom vragen wij de gemeente dit plan verder te onderzoeken op haalbaarheid. Doe het voor Mowgli, doe het voor Rotterdam.