Vorige week stond er op NRC.nl een artikel over het nieuwe Feyenoord City. In het stuk worden geluidsopnamen geplaatst waarin financieel directeur van het stadion Carl Berg aan het woord is. Wat is er aan de hand? De doorberekening van de bouwkosten bij het voorlopig ontwerp komen 30 miljoen te hoog uit door toegenomen inflatie in de bouwwereld. Daarnaast laat het tussenrapport van ISG zien dat de businesscase op bepaalde onderdelen nog niet sluitend is.
Nu is het aantrekkelijk om acuut een déjà-vu te krijgen na de eerder gesneuvelde stadionplannen voor Feyenoord. Eerder redden het HNS-plan in 2013, en het BAM renovatieplan in 2015 het niet. Toch is het nog nergens voor nodig om het kind met het badwater weg te gooien. De volgers van het dossier weten dat de plannenmakerij in de laatste zes jaar een forse ontwikkeling heeft doorgemaakt.
Het is nog nergens voor nodig om het kind met het badwater weg te gooien.
Allereerst was daar het HNS-plan, voor een nieuw stadion op de plek waar nu nog het jeugdcomplex ligt. Ondanks dat de Feyenoord-directie heilig overtuigd was van de onfeilbaarheid van het plan vergaten ze één cruciaal ding: communiceren. De voormalig ambtenaar Gudde had weliswaar de ambtelijke contacten, maar miste het charisma om het plan door de gemeenteraad te loodsen. Ook begreep Feyenoord toen nog niet dat om de raad voor je te winnen, de toekomst van een voetbalclub niet voldoende is voor gemeentelijke steun. Wie zich louter focust op voetbal en gebiedsontwikkeling rondom het stadion negeert, heeft een lastig verhaal aan de Coolsingel.
Daarna werd er uitdrukkelijk gekozen voor het verbouwen van de Kuip. Na een strijd tussen twee renovatievarianten, één van de organisatie ‘Red de Kuip’, de ander van gerenommeerde bouwer BAM, werd laatstgenoemde gekozen. Maar ook dit werd een fiasco. Financieel was een verbouwing van het 85 jaar oude stadion niet rond te rekenen. Ook was het lastig om het gerenoveerde stadion aan de steeds strengere eisen van de UEFA te laten voldoen. Ten slotte was het voorgestelde ‘BAM-plan’ een stand-alone project, dat geen verbinding zocht met de rest van de zuidelijke stadsoever. Exit renovatie.
En nu is daar Feyenoord City. Daarvoor ligt een voorlopig ontwerp dat nog met te veel tekortkomingen kampt om al een definitieve ja te geven. Maar het is het eerste plan waar een integrale stadsvisie in omarmd wordt. Het is het eerste plan waarin huizen worden gebouwd om de acute woningnood in Rotterdam te lijf te gaan. Waarbij supporters om participatie wordt gevraagd bij inspraakavonden. Waarbij een gevierd architectenbureau tot in detail tot een ontwerp is gekomen. En het is het eerste plan waarbij wereldleider in stadionfinanciering ISG voor 98 procent positief gestemd is over de exploitatie. Allemaal verdiensten van een plan, dat, hoewel nog niet perfect, aanzienlijk beter is dan zijn twee voorgangers.
Het is het eerste plan waarbij ISG voor 98 procent positief gestemd is over de exploitatie.
Om van plannenmakerij tot actie over te gaan is voornamelijk één ding nodig: verbreding van draagvlak voor het plan. De eerdere projecten zijn niet vastgelopen omdat er geen slimme koppen op de dossiers zaten. Nee, die zijn vastgelopen omdat Feyenoord er niet voldoende in slaagde om in klip en klare taal de voordelen van een nieuw stadion uit te leggen. Feyenoord acteerde als een naar binnen gerichte organisatie, angstig voor een open dialoog met de supporters.
Ook nu Jan de Jong algemeen directeur van Feyenoord is, die zijn strepen heeft verdiend in de mediawereld, lijkt de club deze les nóg niet te hebben geleerd. Feyenoord is laks in haar PR-strategie en overdreven discreet richting haar supporters. Het lijkt erop dat de club het projectteam in de kou laat staan wat betreft de communicatiestrategie. Ik snap dat niet. Focus je in communicatie op wat het op termijn oplevert voor de club. Leg daarnaast in een continue dialoog met de supporters uit waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt. Daarmee heb je een medicijn voor scepsis en een fundament voor draagvlak.
Het lijkt erop dat de club het projectteam in de kou laat staan wat betreft de communicatiestrategie.
De belangrijkste vraag die supporters bezighoudt is: “wat levert het nieuwe stadion mijn club op termijn op?”. Als je dat als Feyenoord nu nog steeds niet begrijpt, dan komt dat stadion er niet. Communicatie is geen bijzaak. Als je blijft communiceren als een naar binnen gekeerde autist, als een zwijgzaam stel boekhouders die PR rondom dit plan afdoen als bijzaak, dan komt dat stadion er niet, zelfs als de business case straks wel sluitend is.
Is dat erg? Niet voor iedereen. Het deel supporters en bestuurders dat Feyenoord beleeft als dé ultieme voetbalcult wordt op zijn wenken bediend. Feyenoord als een Nederlandse versie van Millwall of Sankt Pauli, het voetbal is bagger maar Troost je, we kunnen opscheppen over hoe oud ons stadion is. Maar voor die grote groep supporters zoals ik, die vinden dat bij Feyenoord sportief succes centraal zou moeten staan, is het beroerd nieuws. Geen groei in spelersbudget betekent, door de bank genomen, minder sportief succes. Weer een geklapt stadionplan betekent jaren vertraging zonder dat er een plan-B op tafel ligt. Kortom, Feyenoord, get your shit together.
Bart Toorenaar bezocht zijn eerste wedstrijd in de Kuip op zesjarige leeftijd in 1996: Feyenoord-Roda JC, Ronald Koeman scoorde.
Eerder verscheen er op de Rotterdamse Dromers dit stuk van Stijn van Pelt over wat Goldman Sachs betekent voor Feyenoord City.
Ook wat te vertellen?