De meteorologische lente is vandaag aangebroken. Voor Bonne en Bart tijd om hun kuitjes te scheren, hun foeilelijke wielershirts uit de berging te trekken, en het tandwiel onder te spuiten met WD40. Het wielerseizoen begon dit jaar stiekem al een maand eerder door de uitwassen van global warming, voor ons is traditiegetrouw eind maart de aftrap van de eerste rondjes op de racefiets.
Of Rotterdam een goede wielerstad is, hebben we drie jaar geleden al eens in een vurige polemiek betwist bij de collega’s van Vers Beton. Daar valt over te discussiëren, en dat deden we dan ook. Rotterdam heeft geen Heuvelrug in de buurt liggen, geen Loonse- of Drunense duinen, geen uitgestrekte bossen in de nabijheid. Omgevingen die lekkerder fietsen dan, pak ‘m beet, het Westland of de Botlek. Maar gegeven de geografische beperkingen die het volgebouwde Westen van Nederland Rotterdam oplegt, zijn er best nog wat verrassend mooie tochtjes te maken.
Ben je een beginnende wielrenner die op zoek is naar inspiratie? Of ben je net in Rotterdam komen wonen en vraag je je af hoe je in godsnaam die Urban Jungle eens verlaat voor wat rustige stukken polder? Voor beide groepen bieden we het nodige vertier.
Tekst: Bonne de Roos en Bart Toorenaar
1. ‘Rondje’ Hoek van Holland
Lengte:+- 70 kilometer.
Hoe gaat het rondje? Wij raden je af om door de (sub)urban jungle van Delfshaven, Schiedam en Vlaardingen te rijden, door een woud van stoplichten afgewisseld met inwisselbare galerijflats. Je kunt de buitenwijken van de Westrand van de Rotterdamse agglomeratie ontlopen door via Zweth via de Zuidrand van het Midden-Delfland en de Broekpolder bij Maassluis de Nieuwe Waterweg te volgen.
Vanaf hier is het vaak botweg harken tegen een Zuidwestenwind die schuin vanuit Engeland harder dan de Stena Line komt aangevlogen. De klimgeiten onder ons kunnen vervolgens hun beslissende demarrage plaatsen op het 20 meter hoge uitkijkpunt van de Maeslantkering (voor de liefhebbers, hier het profiel van de klim), maar dan is het vervolgens nog een kleine 6 kilometer naar ‘Hoek’, alwaar de plaatselijke horeca in de Lentemaanden van een lange winterslaap ontwaakt.
Pluspunten:
- De klimmersbenen kunnen getest worden op de uitkijkheuvel van de Maeslantkering.
- Kop koffie doen met de voetjes op het strand.
Minpunten:
- De drukte: je fietst langs de dichtbevolkte Westrand van de stad, en dat is te merken.
- Kilometers heen en weer fietsen langs de oever van het drukst bevaarde stukje waterweg van Europa volgen, je moet een apart gevoel voor schoonheid hebben wil je deze tocht als klassiek ‘mooi’ omschrijven. Wij kunnen er beslist van genieten, ons vergapend over de kolossale mammoettankers die binnen worden getaxied door kleine sleepbootjes, oude mannetjes die met hun vishengel het hondenweer trotseren. Genoeg moois, als je het maar wil zien.
Kaart:
2. Rondje Krimpenerwaard
Lengte: +- 100 kilometer
De Krimpenerwaard is een maf stukje Nederland aan de Oostrand van de Rotterdamse agglomeratie. Even ingekapseld door de Hollandse IJssel en de Lek als door het Oude en Nieuwe Testament, besef je op zondagen dat de Bible belt dichterbij is dan je denkt. Afkeurende blikken vallen je ten deel als je zondagmorgen door de dorpskernen van Stolwijk of Berkenwoude fietst.
Foto: @HvdBrand op Twitter
Een paradijs op aarde is een wat al te voor de hand liggende Bijbelse verwijzing naar deze polder, maar mooi is het beslist. De liefhebber van klassiek Hollandse landschappen kan hier aan zijn trekken komen. Hier zijn de oud Hollandse polders zeldzaam onaangetast, met opvallend veel water dat het diepe veen doorkruist. Hier rondpeddelend is het alsof je in een gedicht van H. Marsman terecht bent gekomen:
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
Pluspunten:
- De schoonheid
- De rust
Minpunten:
- Het duur voordat je de stad uit bent: de Oostrand van Rotterdam is groot en wijds opgezet. Ben je dan eindelijk Rotterdam uit, kom je nog in de kilometerslange suburbia van Capelle en Krimpen a/d IJssel. Het is geen oude staalmijn in Wit-Rusland maar leuk fietsen is anders.
Kaart:
3. Rondje Midden-Delfland/Ackerdijkse Plassen:
Lengte: 35-40 kilometer
We schreven ooit al eens deze plek voor een eerder artikel, dat beschrijft waarom dit zo’n bijzonder rondje is:
‘Rotterdammers doen nog wel eens laatdunkend over natuur. Weilanden, dat zijn niet meer dan ongebruikte percelen die hun urbane ambities in de weg staan. Maar wie wel eens de fiets pakt naar het Midden-Delfland begrijpt opeens een stuk beter waarom deze polders gevrijwaard moeten blijven voor iedere vorm van Rotterdamse (of Haagse) expansiedrift. Kronkelende weggetjes, de geur van giertanks, de Zwarte Cross is dichterbij dan je denkt.
Dit prachtige stukje Nederland heeft een nog mooiere buur, aan de andere kant van de A13, die niet iedereen kent. De Ackerdijkse plassen mogen qua wateroppervlakte de naam ‘plas’ amper dragen, maar het gebied eromheen is des te indrukwekkender. Vanwege z’n mooie polders, maar vooral door het uitzicht op de Rotterdamse skyline.
Vanaf deze hoek lijkt de stad één canyon, één muur aan verticale stedelijkheid, die ontzettend mooi afsteekt tegen de Hollandse horizontaliteit. Met een decor dat even goed zou kunnen dienen als decor voor een werk van een Hollandse meester, fungeert de skyline als passende achtergrond. Een koetje hier, een slootje daar, het had Zuidwest Friesland kunnen zijn, ware het niet dat daarachter de stad als imponerende gedaante opdoemt. ’
Foto: Jan Parie
Pluspunten:
- Een schappelijke afstand om in het voorjaar mee te beginnen: je kunt na een dagje werken in iets meer dan een uurtje tijd weer terug zijn.
- Je bent relatief snel de stad uit als je via de Beukelsdijk en de Van Nelle fabriek en Overschie de Schie volgt.
Minpunten:
- Er is weinig variatie mogelijk in het rondje. Het Midden-Delfland is een parel, maar het is, ingeklemd tussen het Rotterdamse-, Delftse- en Haagse bouwgeweld niet meer dan een klein perceel aan waardevol groen. Het is niet dat je hier uren rond kan fietsen over kronkelende landweggetjes die elkaar kruisen. Voordat je goed en wel twee kopbeurten hebt gedaan ben je er doorheen.
Kaart:
4. Rondje Rotte
Lengte: 40 kilometer
Tja, deze klassieker mag niet ontbreken in onze lijst. Met ons huiscafe aan de Bergweg, Cabane de Fabian als uitvalsbasis, of op zondagen onze wielervrienden van Coppi in Noord, rijden wij gemoedelijk langs de Rotte Noordwaarts. De naamgever van onze stad volgen we tot we kunnen, tot waar de rivier de A12 kruist. Vervolgens pakken we dezelfde route huiswaarts. Wie de drukke Rottekade vermijdt kan aan de Westkant kiezen voor het alternatief door de Lage Bergse Bossen.
Pluspunten:
- Op weinig plekken kun je zo goed genieten van het lentezonnetje als langs de Rottemeren. Links en rechts omringd door de skyline van Rotterdam en Nesselande, met het Lage Bergse Bos aan weerszijden. Het is goed toeven hier.
- Heb je nog behoefte aan meer trainingskilometers, minder idyllisch, maar voor de hardheid goed om op te doen: pak nog een paar rondjes roeibaan Eendragstpolder mee. Zo’n rondje is vier á vijf kilometer per rondje langer dan het klassieke rondje Rotte.
Foto: @Hermanfietst
Minpunten:
- Zeker op zondagen wordt deze idyllische rivierkade bewoond door het ergste soort wielertoeristen. Je kent ze wel: de fanatieke midlifecrisis fietstoerist die iets te overambitieus aan zijn vrienden op Strava wil laten zien dat hij nog steeds met 35 kilometer per uur kan rondrijden. Deze nietsontzienende groep wielerfanatici zijn dé reden dat een steeds groter deel van Nederland een teringhekel heeft aan het vredelievende deel van de fietscommunity. Hun eigenwaarde alleen ontlenend aan hun strava prestaties staren ze zich blind op de snelste tijd, en worden mede weggebruikers slechts als een hinderlijk obstakel gezien in hun prestatiedrang.
5. Rondje Hoeksche Waard
Lengte: 115 kilometer
Zeker in het voorjaar is dit immense landbouwgebied van een kale en ruige schoonheid die imponeert. Je waant je al bijna in Zeeland.
Voor de Noorderlingen onder ons is het wel een flink eindje stadsracen. Eerst de Erasmusbrug over, dan langs de Kuip, via de Molenvliet, langs het Spinozapark, en dan via een vernuftig doorsteekje rechts op de Pascalweg onder de A15 door. Daar pak je Henry Dunantlaan, een rondweg rondom Barendrecht en die volg je tot aan de Kilweg. Steek die over en volg het Tunnelpad richting, jawel, de Heinenoordtunnel. Laat het fietspad daar lekker links liggen en pak de autoweg. Er rijdt niemand en het is een surrealistische ervaring om je met 40 of 50 kilometer per uur door de betonnen buis heen te katapulteren. Keerzijde: de klim is een gemene die steeds steiler wordt.
Maar dan begint het feest. Zet bijvoorbeeld westwaarts koers richting Oud-Beijerland langs de dorpjes Heinenoord en Goidschalxoord. Na Oud-Beijerland kun je meteen naar het zuiden afzakken als je niet veel tijd of zin hebt om te fietsen, maar voor de full Hoeksche Waard-experience stoemp je dapper door tegen de westenwind in naar Nieuw-Beijerland, Piershil en Goudswaard. Het is op dit gedeelte van de route dat je je echt begint te verbazen over dit gebied. Het ligt op een steenworp van de stad, maar toch is het een volwaardig boerengebied, compleet met kermis in de zomer en carbidschieten in de winter.
Foto: Bianca van Kranenburg
Vervolgens ga je oostwaarts verder richting Zuid-Beijerland en dan de A29 over. In Numansdorp kun je prima een bakkie doen. Ook hier kun je besluiten je rondje in te korten en rechtstreeks naar het noorden te knallen, maar eigenlijk ligt het mooiste van de Hoeksche Waard nog verder oostwaarts. Pak de Varkensdijk richting Strijen en sla nog voor het dorp rechtsaf, de Kruisdijk op. Dat wordt al snel de Buitendijk en die kun je prachtig volgen tot aan Strijensas. Vanaf daar volg je de Mariapolder verder en volg je eigenlijk de hele dijk langs de Dordtse Kil omhoog en dan richting het westen.
Via de Buitengorzerdijk, boven Puttershoek, kom je weer uit aan de mond van de Heinenoordtunnel uit. En tegen de tijd dat je weer terug bent in het centrum, ben je moe en minstens 130 kilometer verder.
Pluspunten:
- De lengte van je lus is gemakkelijk aan te passen door een eerdere of latere afslag richting het noorden te pakken
Minpunten:
- En weer een akker, en weer een akker, en weer een akker
Kaart:
6. Rondje Reeuwijkse plassen via Leiden
Lengte: +- 105 kilometer
Zuid-Holland heeft misschien wel de mooiste meren van Nederland. Om ze allemaal op één dag aan te doen is wat ambitieus met de Braassem, Kaag, Westeinder- en Nieuwkoopse Plassen tegen de Noordgrens van de provincie aangelegen, maar de Reeuwijkse Plassen zijn goed te doen vanuit Rotterdam. Dit merengebied, grenzend aan het buitengebied, bestaat uit 13 kleinere plassen. Ze zijn van elkaar gescheiden door smalle weggetjes met aan weerszijden kasten van huizen, verbonden door smalle bruggetjes.
Eenmaal aan de andere kant van het meer aangekomen gaat de tocht noordwaarts door de kern van het Groene Hart richting Alphen aan den Rijn en Leiden. Vanuit Leiden keer je linksaf weer terug richting Rotterdam. Vooral de polders zuidelijk van Leiden, bij gehuchten als Weipoort en Zuidbuurt, zijn meer dan de moeite waard. Middenin de Randstad, je ziet de Haagse en Leidse skyline liggen, de A4 raast in de verte, maar je bent omringd door een klassiek Hollands landschap Je begrijpt meteen waarom er voor dit gebied speciaal een tunnel is aangelegd voor de hogesnelheidslijn om het landschap hier te ontzien van verdere verrommeling.
Foto: Bianca van Kranenburg
Pluspunten:
- Een mooie tocht die veelzijdig is qua landschap. Geen 10 kilometer achter elkaar die op elkaar lijkt.
Minpunten:
- De eerste 30 kilometer tot aan Reeuwijk is het even afzien, landschapstechnisch gezien. De Zuidplaspolder tussen Rotterdam en Gouda blinkt niet bepaald uit in schoonheid.
Kaart: in het onderstaande geval zijn we eerder linksaf geslagen. Wie ervoor kiest om de Reeuwijkse Plassen aan te doen moet zo’n 15 a 20 kilometer aan toevoegen.
Ook wat te vertellen?